Εμπορικός Σύλλογος Καλαμαριάς ΕΡΜΗΣ

Εμπορικός Σύλλογος Καλαμαριάς ΕΡΜΗΣ

Αγαπητέ κε Μανδραβέλη,
Παρακολουθώ σχεδόν κάθε Κυριακή
την αρθρογραφία σας στην Καθημερινή και συχνά θαυμάζω την τόλμη σας να
διατυπώνεται πικρές αλήθειες.
Είναι γι’ αυτόν ίσως το λόγο,
μεγαλύτερη η έκπληξη μου διαβάζοντας στην Καθημερινή της 7ης
Οκτωβρίου το άρθρο σας «Η δύσκολη καταπολέμηση της φοροδιαφυγής».
Στο άρθρο σας αυτό κατηγορείται
απόλυτα και καταδικάζετε τελεσίδικα τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα ως τον
κύριο αν όχι το μοναδικό φοροφυγά στην Ελλάδα
.
Στηρίζετε τη διαπίστωση σας
αυτή σε διαπιστώσεις και συμπεράσματα που με μια προσεκτική ματιά
αποδεικνύονται  αυθαίρετα σοφίσματα.
Επιτρέψτε μου να τα αναλύσω ένα προς ένα.
  1. «Ο μικρομεσαίος επιτηδευματίας, λέτε, κάθε απόδειξη
    που δεν κόβει πάει στην τσέπη του, σε αντίθεση με τον υπάλληλο του σούπερ
    μάρκετ που δεν μπορεί να το κάνει γιατί θα ήταν κλοπή από το μέτοχο.»
Αυτό καταλαβαίνετε ότι ισχύει μόνο για τους
αυτοαπασχολούμενους εμπόρους που δεν έχουν προσωπικό, άρα δεν ισχύει για
όλες συνολικά της ΜΜΕ
, άρα δεν μπορεί να στηρίξει τη θεωρία σας. Επίσης το
επιχείρημα σας στηρίζετε στο ότι όλοι οι αυτοαπασχολούμενοι έμποροι χωρίς
προσωπικό είναι ανέντιμοι. Λίγο υπερβολικό δεν νομίζετε?
  1. «Είναι διαφορετικό να έχεις προς έλεγχο χίλιες
    επιχειρήσεις, λέτε, και διαφορετικό 100.000. Από ένα σημείο και μετά το
    κόστος ελέγχου γίνεται μεγαλύτερο από το όφελος
    .» Από πού προκύπτει
    αυτό κε Μανδραβέλη ? Για ποιο λόγο κοστίζει περισσότερο να ελεγχθούν
    1,000 επιχειρήσεις με 10,000 € τζίρο η καθεμία  από 100 επιχειρήσεις με 100,000 € τζίρο?

    Τα παραστατικά, οι λογιστικές εγγραφές, οι διακίνηση των αγαθών δεν είναι
    ανάλογη του όγκου των πωλήσεων? Νομίζω ότι ούτε αυτό το συμπέρασμα είναι
    ικανό να στηρίξει τη θεωρία σας.
  2. «Οι 800,000 ΜΜΕ στην Ελλάδα, λέτε στο άρθρο
    σας, μαζί με τα προστατευόμενα μέλη τους είναι μια πολύ υπολογίσιμη
    δύναμη
    , την οποία κάθε πολιτικός λαμβάνει υπόψη του πριν πάρει μια
    απόφαση.»
Αυτό θα
ίσχυε αν όλοι μαζί οι μικρομεσαίοι εν είδη συντεταγμένου στρατού ή κοπαδιού
αμνοεριφίων ψήφιζαν συντεταγμένα αυτόν που τους χαϊδεύει πιο πολύ τα αυτιά
.
Αυτό καταλαβαίνετε ότι δεν ισχύει και οι μικρομεσαίοι είναι μοιρασμένοι σε όλα
τα κόμματα όπως όλη η ελληνική κοινωνία. Όπως οι εργάτες και οι αγρότες δεν
ψηφίζουν όλοι ΚΚΕ, ας πούμε.
  1. Σε ενίσχυση της παραπάνω θριαμβικής σας διαπίστωσης
    αναφέρεστε στην  υπόσχεση του Κώστα
    Καραμανλή για κατάργηση του «αμαρτωλού» ΣΔΟΕ και αντικατάστασης του
    με την ΥΠΕΕ, όπως και έγινε μετεκλογικά. Η κατάργηση του ΣΔΟΕ ήταν
    επιτακτική εκείνη την περίοδο γιατί, ίσως δεν γνωρίζετε ότι, η υπηρεσία
    αυτή είχε σε τέτοιο βαθμό διαβρωθεί και διαφθαρεί  που ουσιαστικά λειτουργούσε ως
    παραμάγαζο
    και πολλά στελέχη του δούλευαν για ίδιον όφελος. Ελπίζω να
    μην θεωρείτε υπεύθυνους τους μικρομεσαίους και γι’ αυτό.
  2. Καταλήγετε στο μακροσκελές άρθρο σας στο συμπέρασμα
    ότι « … αν δεν αλλάξει η διάρθρωση της οικονομίας , με περιορισμό του
    ποσοστού των μικρών επιχειρήσεων
    , θεαματικά αποτελέσματα στην
    καταπολέμηση της φοροδιαφυγής δεν θα μπορέσουμε να δούμε.» Αυτό είναι ίσως
    η πιο αυθαίρετη διαπίστωση που υπάρχει μέσα στο άρθρο σας. Διότι
    αγαπητέ μου κε Μανδραβέλη, μόλις οι μεγάλοι πολυεθνικοί ή εθνικοί
    όμιλοι, τους οποίους ονειρεύεστε, κατακτήσουν τα μερίδια αγοράς που σήμερα
    έχουν οι ΜΜΕ
      θα κάνουν αυτό που
    δειλά και περιληπτικά αναφέρετε στην επιφυλλίδα του άρθρου σας. Τριγωνικές
    συναλλαγές, υπόγεια εμβάσματα, φούσκωμα εξόδων,
    off shore σε φορολογικούς
    παραδείσους κοκ με χειρότερα αποτελέσματα για το κράτος και τον
    καταναλωτή.
·        
Δεν αναφέρετε στο άρθρο σας το γεγονός ότι το
κράτος πολύ συχνά καταφεύγει σε περαιώσεις και έκτακτες εισφορές που
αποκλειστικά και μόνο πλήττουν τις ΜΜΕ
αδιακρίτως αν μπορούν ή δεν μπορούν
να φοροδιαφύγουν. Αγνοείτε επίσης ότι πλήθος επιτηδευματιών φορολογούνται πλέον
με αντικειμενικά κριτήρια και συντελεστές μεικτού κέρδους, χωρίς να λαμβάνεται
υπόψη ο τζίρος.
·        
Επιλέγεται να αγνοήσετε το γεγονός ότι οι ΜΜΕ
είναι ο υπ’ αριθμό 1 εργοδότης
στην Ελλάδα μετά το δημόσιο.
·        
Επιλέγετε να αγνοήσετε την αυξημένη και κυρίαρχη
τάση των μεγάλων επιχειρ
ήσεων, μόλις κυριαρχήσουν στην αγορά, να
σχηματίζουν καρτέλ
και να εναρμονίζουν τις πρακτικές τους ώστε να
μεγιστοποιούν τα κέρδη τους χωρίς να ανταγωνίζονται. Γιατί έχουμε το ακριβότερο
γάλα στην Ευρώπη ενώ στο τομέα αυτό δραστηριοποιούνται μόνο οι λατρεμένές σας
μεγάλες εταιρείες? Δυο τρεις ελέγχουν πάνω από 80% τις αγοράς.
·        
Επιλέγετε να αγνοήσετε ότι οι μεγάλες
πολυεθνικές που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα πωλούν πολύ ακριβότερα τα
προϊόντα τους
χωρίς να δηλώνουν αντίστοιχα μεγάλα κέρδη μέσα από τριγωνικές
συναλλαγές σε φορολογικούς παραδείσους.
Επιλέγεται να τα κάνετε όλα αυτά κε Μανδραβέλη γιατί οι
μικρομεσαίοι επιτηδευματίες δεν διαθέτουν τη τεράστια διαφημιστική δαπάνη που
ξοδεύουν οι πολυεθνικοί και εθνικοί όμιλοι στα μέσα επικοινωνίας που εργάζεστε.
Και είναι κρίμα το δικό σας συμφέρον να το βαφτίζετε
εθνικό και με φτηνές σοφιστείες και αυθαίρετα συμπεράσματα να καθοδηγείτε την
κοινή γνώμη και τους καταναλωτές στα ταμεία των, άμεσων ή έμμεσων, εργοδοτών
σας.
Μετά τιμής,
Ένας μικρός μπακάλης
(Νικόλας Κορωνάκης, Καλαμαριά
Θεσσαλονίκης)

Share this post